Forum Tańca Współczesnego to cykl prezentacji
spektakli, projekcji filmów, warsztatów tańca i
wykładów adresowanych do szerokiego grona odbiorców, głownie z Lublina i regionu.
Co dwa - trzy miesiące Lubelski Teatr Tańca i Centrum Kultury w Lublinie zapraszają teatry tańca z Polski i zagranicy, które w ciągu dwóch lub trzech dni prowadzą intensywne działania artystyczno- edukacyjne. Dzięki tym bliskim spotkaniom uczestnicy
warsztatów i widzowie mają okazję dokładniej poznać tajniki pracy teatrów i wziąć udział w szczerej dyskusji z
artystami i pedagogami.
8 lipca
21:30
Quorum Ballet (Portugalia)
"4 pieces by Daniel Cordoso"
9 lipca
21;30
Liss Fain Dance (USA)
"Crossing", "Line Between Night and Day", "Looking Looking",
"River at the End of the Land"
10 lipca
21:30
LeeSaar The Company (USA/Izrael)
"Geisha"
oraz warsztaty
tańca współczesnego w dniach 8-10 lipca prowadzone przez gości z zagranicy
więcej info na stronie
Quorum Ballet
Ponad dwa lata temu w Portugalii rozpoczął swoją działalność Quorum Balet -
teatr współczesny. W pracę Teatru zaangażowanych jest wiele osób, dwóch
kompozytorów, sześciu tancerzy, pracownicy techniczni oraz administracyjni. Tancerze Quorum Ballet posiadają bogate doświadczenie zawodowe, które zdobyli współpracując wcześniej między innymi z Gulbenkian Ballet, National Dance Company of Lisbon,
Martha Graham Dance Company z Nowego Jorku oraz
Peter Schaufuss Ballet z Danii. Dotychczasowe osiągnięcia artystyczne Quorum Ballet to spektakle:
5 Pieces Daniela Cardoso, Relations, A Magical Journey to the Dance World, Corvos oraz Clepsydra. Znakomite przedstawienia realizowane przez Teatr, ich wysoki poziom artystyczny oraz pozytywny odbiór ze strony publiczności zaowocował współpracą z innymi teatrami, a także instytucjami promującymi działalność artystyczną. W następstwie w październiku 2007 roku Quorum Ballet przy wsparciu organizacji kulturalnej AQK Quorum Cultural Association oraz Amadora Council powołał do życia projekt o nazwie Akademia Tańca Quorum. Główny nacisk położony został na organizację bezpłatnych, ogólnodostępnych zajęć tanecznych dla dzieci, młodzieży oraz osób starszych. W ramach współpracy ze szkołami i urzędami na terenie całej Portugalii tancerze Akademii Tańca Quorum realizują program licznych warsztatów tańca dla dzieci i młodzieży.
Liss Fain dynamiczny i emocjonalny przepływ mieszanki nowoczesnych eksperymentów tanecznych z kinetyczną precyzją
baletu. Muzyka pracuje emocjonalnie zarówno z choreografem jak i z tancerzami, jest integralną do rozwoju ruchu i idei utworu. Skutkiem tego jest bogate doświadczenie w zakresie muzyki i tańca skierowanego do publiczności.
Liss Fain Dance zwiększa wydajność i parametry choreograficznych tańca współczesnego poprzez przedstawienie oryginalnych prac, które integruje w
choreografii wraz z pomysłami i projektami artystów z innych dyscyplin. Od momentu powstania w 1989 roku, zespół współpracował z twórców filmu, projektantami wizualizacji i muzykami, występując zarówno w kraju jak i poza jego granicami
LISS FAIN – założycielka grupy- jej zakres zainteresowań twórczych obejmuje zarówno
koncerty wypełnione wyłącznie tańcem jak i spektakle zawierające wizualizacje oraz inne zdobycze współczesnej technologii. W latach 80-tych rozpoczęła eksperymenty z tańcem i video. W 1999 roku współpracowała z twórcą wizualizacji Matthew Antaky oraz realizatorem video Peterem Chengiem przy wspólnym projekcie Pobyt w Alexandrii, w którym to pokazali możliwości połączenia Internetu z występem na żywo. W latach 2001- 2003 Fain zaprojektowała i wyprodukowała występy składające się z elementów różnych choreografów oraz wizualizacji Matthew Antaky.
LeeSaar Company została założona w 2000 r. przez Izraelską aktorkę i pisarkę Lee Sher i The Dancer / Choreograf Saar Harari..Zespół działa w różnych dyscyplinach Teatru Tańca, które pomagają w tworzeniu oryginalnych przedstawień. Członkowie zespołu pochodzą z rożnych państw: Anglii, Niemiec, Włoch, Tajwanu, Stanów Zjednoczonych i Izraela. W 2004 r., po działalności w Sydney, po dwóch sezonach w Tel Awiwie, grupa przeniosła się do
NYC, gdzie ma swoją siedzibę i obecnie .W 2005, Lee i Saary otrzymały amerykańską zieloną kartę przyznaną w kategorii widowiska na żywo. Lee i Saary otrzymały stypendium Guggenheima na rok 2007-2009 w kategorii choreografia
Lubelski Teatr Tańca
LETNIE FORUM TAŃCA WSPÓCZESNEGO
8-10 LIPCA 2008
Muszla Koncertowa Ogrodu Saskiego
4 Sztuki Daniela Cardoso
Getting Up (2006)
Choreografia: Daniel Cardoso
Muzyka: Jorge Silva
Kostiumy: Daniel Cardoso
Tańczą: Daniel Cardoso, Filipe Narciso, Inês Godinho, Henriett Ventura and Theresa Da Silva C.
Czas: 22 min
"Getting Up" przedstawia próbę unoszenia ciężarów życia codziennego, ujawniajac w ten sposób prawdziwa istotę życia ludzkiego.
Kismet (2005)
Choreografia: Daniel Cardoso
Muzyka: Linkin Park by the String Quartet and
Peter Gabriel
Kostiumy: Manuela Tinoco
Tańczą: Theresa Da Silva C. and Daniel Cardoso
Czas: 13 min
"Kismet"- oznacza "przeznaczenie". Opowiada o dwóch istnieniach ludzkich o dwóch róznych sposobach zycia, które spotykaja się w przestrzeni, przyciagajac się nawzajem, łaczac ze sobą tworzac jedność a tym samym kreujac nową drogę życiową.
From the Deep (2001)
Choreografia: Daniel Cardoso
Muzyka: John Corigliano
Kostiumy: Manuela Tinoco
Tańczą: Henriett Ventura
Czas: 8 min
Wykorzystuje uczucia i doswiadczenia kobiety, która próbuje pozbyc się łańcuchów swojej przeszłości.
No começo... (2005)
Choreografia: Daniel Cardoso
Muzyka: Kódo
Kostiumy: Manuela Tinoco
Tańczą: Daniel Cardoso, Elson Ferreira, Filipe Narciso, Henriett Ventura, Inês Godinho and Theresa Da Silva C.
Czas: 14 min
"No comeco..." oznacza "na początku". Opowiada o życiu w społeczeństwie, o relacjach pomiędzy kobietą a mężczyzną oraz o konieczności powrotu do zadawania pytań.
Granica pomiędzy nocą a dniem
Choreografia: Liss Fain
Muzyka: Olivier Messiaen Quartet for the End of Time
Tańczą: Jennifer Beamer Fernandez, Jeremiah Crank, Heather Daane, Kai Davis, Lindsey Fitzmorris, Dexandro Montalvo, Daphne Zneimer
Projekt świateł i wizualizacja: Matthew Antaky
Projekt kostiumów: James Meyer
Czas: 14 min
Granica pomiędzy nocą a dniem – przedstawienie złożone z dwóch części do muzyki Oliviera Messiaens'a Quartet for the End of Time. Messiaen napisał tę muzykę w obozie dla jeńców wojennych w trakcie II wojny światowej, balansując pomiędzy gwałtownymi a łagodnymi częściami - jak w muzyce Debussy'ego. Emocjonalny i nieoczekiwany, dynamiczny zwrot w muzyce wyczarowuje obrazy zaginionego raju- naprzemiennie pomiędzy chaosem i cierpieniem głębokiej straty oraz spokojem i tęsknotą za wspomnieniami z przeszłości .Taniec wyrósł z Biblijnego wyobrażenia Adama i Ewy wypędzonych z Edenu oraz z przerażających zmian jakie ogarnęły Europę wraz z II wojną światową. Idea utraconego raju i ludzi uwięzionych w świecie, nad którym mają tylko częściową kontrolą była punktem wyjścia do wyboru muzyki oraz choreografii.
Przerwa (4-5 minut)
Rzeka na końcu ziemi
Choreografia: Liss Fain
Muzyka: Hamza El Din Escalay
Tańczą:Jennifer Beamer Fernandez, Jeremiah Crank, Heather Daane, Kai Davis, Lindsey Fitzmorris Dexandro Montalvo, Daphne Zneimer
Projekt świateł i wizualizacja: Matthew Antaky
Projekt kostiumów: James Meyer
Czas: 14 min
Rzeka na końcu ziemi - spektakl inspirowany wierszem Wallace Stevens'a Of Mere Being. Jest to jego ostatni wiersz, w którym poprzez metafory opowiada o doświadczeniach związanych z otwartością na świat, bez narzuconych paradygmatów oraz intelektualnych i analitycznych warstw. Taniec mówi o ciągłości i głębi uczuć, odpowiada na pytanie jak rozwinąć i utrzymać piękno: tak jak rozwija się kwiat - poprzez ruch i radość. Rzeka na końcu ziemi koncentruje się na solowych postaciach, które nie stanowią części grupy, tworząc otoczenie spokoju wibrujące energią, która nasyca grupę tancerzy poczuciem osiągnięcia celu. Tak jak metafora "złoto- upierzony ptak" w wierszu Wallace Stevens'a, która symbolizuje esencje egzystencji. Muzyka wschodnich rytmów urzeczywistnia wędrowny świat zalanej słońcem pustyni.
Przerwa (10-15 minut)
Patrząc, szukasz- premiera światowa
Choreografia: Liss Fain
Muzyka: Béla Bartók Concerto for Viola
Tańczą: Jennifer Beamer Fernandez, Jeremiah Crank, Heather Daane, Kai Davis, Lindsey Fitzmorris, Dexandro Montalvo, Daphne Zneimer
Projekt świateł i wizualizacja: Matthew Antaky
Projekt kostiumów: Eimaj Designs, Jamielyn Duggan
Czas: 19 min
Patrząc, szukasz - spektakl inspirowany jest dwoma różnymi doświadczeniami: wędrówką grupy po Europie Wschodniej we wrześniu 2007, głęboką emocjonalnością i melancholią związaną z doświadczeniami choreografki podczas pracy z ludźmi których spotkała i poznała podczas tej podróży. Wspomnienia z przeszłości są stale obecne w dokonaniach artystycznych oraz w intelektualnych doświadczeniach manifestowanych w architekturze i miłości do sztuki kontrastując z okrutnymi zniszczeniami II wojny światowej i ponurością komunizmu. Drugim doświadczeniem są osobiste przeżycia choreografa związane z majestatycznym, pokojowym spacerem w Kambodży w Bayon w Angkor Thom, pośród ogromnych, kamiennych głów Buddy wyrzeźbionych z każdej strony na każdej wierzy starożytnej świątyni. Spektakl opowiada o trwaniu piękna pomimo upływu czasu i tragedii historii.
GEISHA (2008)
Choreografia: Lee Sher & Saar Harari
Tańczą: Jye-Hwei Lin, Saar Harari oraz Lee Sher
Muzyka (collage): Chole, Vitamin String Quartet, Wabi Sabi, Peter Scherer
Izraelskie utwory: Sharon Lifshitz- "Its difficult with out you" słowa i muzyka, Sharon Lifshits
Rita- "Living from day to day" słowa, Hanoch Levin. muzyka, Rami Kleinstein
Projekt świateł: Joe Levasseur
Projekt kostiumów: Rakefet Levi
Geisha powstała dzięki wsparciu:
Festiwalu Tańca The Harkness, Biura ds. Kultury, Konsulatu Generalnego Izreala w NY, Wspólnoty Sześciu Punktów, Fundacji ds.Kultury Żydowskiej, VSM Productions, Dalia's Studio, Izrael
Geisha jest zmysłowym trio przedstawionym przez Saar Harari i nowego członka zespołu Jye-Hwei Lin (poprzednio występującego w Kompanii Stephen Petronio) przy akompaniamencie rozmów i piosenek autorstwa Lee Sher.
"W Geishy gramy z uczuciami kobiecości, pięknem, samotnością, ciszą, rutyną i kontrolą".
Pani Sher i Pan Harari, dyrektorzy LeeSaar the Company, powoli i metodycznie zbudowali świat niezwykle klaustrofobiczny w swej intensywności. "Geisha" jest ich jedną z najsilniejszych i najbardziej fascynujących wycieczek wgłąb terytorium fizyczności i emocjonalności.
W "Geishy" widzimy różne charaktery. Centralnym jest na wpół naga kobieta w jeansach (Jye-Hwei Lin) ostatecznie dołącza do niej mężczyzna (Pan Harari), również ubrany tylko w jeansy, szczupły o giętkim ciele podobnym do jej. Czasami poruszają się obok siebie, czasami po drugiej stronie sceny z dala od siebie. Rzadko są blisko.
Wolne, ruchy napiętą ręką sugerują jakby sytuację uwięzienia lub ochrony. Zamknięci razem- kobieca kobieta i męski mężczyzna, którzy mogliby być bliźniakami. Kobieta w niewielkim stopniu afiszuje się, natomiast mężczyzna jest subtelnym agresorem, każde z nich w przestrzeni nieuniknioności.
