Opracowanie: Katarzyna M. Rymarz
Pracovnia Off zaprasza na wernisaż
Kiedy: 17.04.2009 o godz. 18.00
Gdzie: Korytarzu Pracovni Off
Jeśli tym nie zdradzasz, a ja ciebie nie?
Katarzyna M. Rymarz - urodzona w 1980 roku. Jest absolwentką Wydziału Sztuki Politechniki Radomskiej im. K. Pułaskiego (2003-2008), dyplom w pracowni działań multimedialnych prof. Aleksandra Olszewskiego. Malarstwem zajmuje się z przerwami od roku 1995. Chęć kontynuowania poszukiwań malarskich zawdzięcza prof. Andrzejowi Gieradze i dr hab. Małgorzacie Strzelec. Działa na pograniczu rysunku i
malarstwa, stosując najchętniej techniki mieszane, np. farby olejne i tusz. Poszukuje formy lekkiej, przyjaznej dla odbiorcy i nieco ironicznej, by poruszać tematy związane z funkcjonowaniem człowieka w społeczeństwie, poczucia wewnętrznej niezależności w zderzeniu z ograniczeniami narzuconymi przez daną rolę społeczną. Inspiracje dla
obrazów stanowią zarówno sztuka ulicy jak i malarstwo klasyczne. Uczestniczyła w kilku wystawach zbiorowych, w tym dwóch międzynarodowych.
Na wystawie prezentowane są prace z trzech cykli. Seria prac nawiązująca do estetyki komiksu jest próbą przedstawienia wycinków rzeczywistości z perspektywy narzucanej przez współczesne media i trendy niesione przez kulturę masową. Z tej perspektywy każda czynność, każdy zwykły dzień może stać się czymś groteskowym. Jeden z obrazów z tego cyklu, pt.: O dupie Maryni nie rozmawiam, nawiązuje do malarstwa klasycznego, konkretnie do Szkoły Ateńskiej Rafaela, powstałej w XVI wieku. Rafael przedstawił tam wszystkich wielkich filozofów starożytności, w centrum pokazał Platona wskazującego gestem niebo i Arystotelesa wskazującego ziemię. W obrazie O dupie Maryni... układ postaci nawiązuje do Platona i Arystotelesa, jednak wyglądają jak przypadkowi przechodnie mimowolnie pokazujący jak
Platon i
Arystoteles niebo i ziemię. Przypadkowość jako znamienna cecha naszych czasów.
Drugi cykl, seria
portretów o otwartej kompozycji funkcjonuje jak fragmenty jednej płaszczyzny (muru upstrzonego napisami, jakich wiele w naszym mieście), na której powstały różnorodne portrety. Widz może ustawiać te obrazy w dowolnym ciągu, różnie je komponować i kreować dowolnie relację między przedstawionymi postaciami. Elementy wzorowane na napisach z miejskich murów mają stanowić głównie motyw plastyczny, ale również dopełniać portrety treściowo. Elementy te pojawiają się też w trzecim cyklu, pt. Piramida ludzka, który jest najbardziej osobisty i ukazuje wizję społeczeństwa jako plastycznego układu figuratywnego, na obrazach mieszczą się fragmenty tego układu. Cykl ten będzie kontynuowany.
Oficjalna strona artystki:
Wystawa czynna od poniedziałku do piątku od 10.00 do 18.00 do 8 maja 2009.
